دکتر عادل آذر
استاد دانشگاه تربیت مدرس
بسم الله الرحمن الرحیم
ضایعه فقدان استاد فقید سعید، دکتر عادل آذر، چنان غیر منتظره، جانکاه و دردناک است که برای توصیف قطره‌ای از دریای وجودش زمان باید بگذرد تا اندیشه‌ها منسجم و متمرکز شود و انگشتان توان نگارش بیابند.
چقدر سخت است که دوشنبه‌ها و سه‌شنبه‌ها دیگر وی را قدم‌زنان در روی سنگفرش‌های کنار دانشکده نمی‌بینیم، آن هنگام که دانشجویانی پروانه‌وار گرد شمع وجودش می‌چرخیدند و هر یک از این روشنایی، به اندازه وسع خود بهره‌ای می‌بردند و پاسخ سلام رهگذران را با لبخند و خیره به چهره و تکیه کلام همیشگیِ «اراداتمند» می‌فرمودند؛چقدر اندوهگین است که دیگر در جلسات دانشکده از پیشنهادات وزین او محروم شده‌ایم.
آنگاه که از نظر وی پیشنهاده و هر موضوعی باید خوب فهم شود، سپس جنبه‌های کاربردی آن بررسی و از حیث روش‌شناسی هم درست و صحیح تبیین و تدوین شده و سرانجام تیمی خوب هم مدیریت آن را بر عهده بگیرد؛
صد حیف که دیگر تکرار نمی‌شود تخته و گچ‌های آن زمان که حضرت استاد در ابتدای تدریس می‌فرمودند من همه آمار را نمی‌رسم برای شما بگویم اما بعد از این کلاس‌ها خودتان می‌توانید آمار بخوانید/ اگر برخی از شما قبلا آمار خوانده‌اند کمی فرصت دهند تا برای یکدست شدن کلاس، برخی از مفاهیم گذشته را مرور کنیم؛
هزاران افسوس که زمان به گذشته بر نمی‌گردد تا توضیح عمیق مطالب، مثال‌زدن‌های فراوان و سپس قدم‌زدن در بین صندلی‌ها و جزوه گفتن‌ها را نظاره‌گر باشیم.
ای کاش تکرار می‌شد آن کلاس‌هایی که می‌بایست حواس پنجگانه دانشجو با درس و دانش عجین شود.دلمان تنگ می‌شود برای شوخی‌ها و مزاح‌های ایشان با استاد برجسته و سرور عزیز آقای دکتر حسن دانایی‌فرد بزرگوار که عمر و توفیقاتش فزونی باد!
هم برای تلطیف فضای جلسات و رفع خستگی و هم برای بروز گوشه‌ای از عشق و علاقه این دو استاد عزیز به یکدیگر.اما باید خداوند متعال را به اندازه نعمت‌هایی که ارزانی‌مان کرده است به وسعت دنیا تا فنای آن و به وسعت آخرت و بقای آن شاکر بود؛
نعمت دکتر آذر در طول عمر ۵۶ ساله‌اش با رشد طولی، عرضی و نسلی بسیار فراتر از نیم قرن عمر کوتاهش بود؛ وی همواره در نظر و عمل به رشد طولی و دانشی خویش کوشا بود؛
و به جمع زیادی از فرهیختگان رشد عرضی علم و دانش را آموخت؛ آنگاه که «پرورش از طریق پژوهش» را مبنای زندگی پژوهشی و تربیتی خویش قرار داد و با همکاری جمع زیادی از دانشجویان و استادان به این مهم پرداخت.
رشد نسلی‌اش را باید در زندگیِ آموزشیِ استاد جستجو کرد با همان حنجره‌ای که در دوران دفاع مقدس جانباز شد و بهتر بگوییم متبرک شد برای اینکه زمین‌هایی هموار شود، دانه‌هایی در آن‌ها کاشت شود تا خود به درختانی تنومند بدل گشته و به ثمر بنشینند و این شجره طیبه همچنان تا پایان دنیا نسل به نسل استوار باشد.خداوند متعال را شاکریم که مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام با بصیرت و دوراندیشی خویش دوره تحلیل آماری این استاد برجسته را به طور کامل ضبط فرمودند و توفیق هم برای حقیر شد تا به نشر و توزیع آن برای علاقمندان اقدام کنم.
ای استاد عزیز!، خداوند بیامرزد شما را، با شایستگی‌های محوری وجودت، مزیت‌ساز بودی، ممتاز بودی و متمایز. تقارن رفتنت هم با ایام عزای حضرت ارباب، سلطان دین و دنیا هدیه‌ای است که خدای فاضل برای شما استاد عادل مرحمت فرمود تا در روان‌شدن سیل اشک‌های عزاداران حسین علیه‌السلام یاد شما هم در دل‌ها زنده باشد.
سروران و برادران عزیزم، اشک‌ها و عزاداری‌های این روزها را به روح این استاد عزیز و صد البته جمیع شهدا و رفتگان هدیه کنیم؛ زیرا گریه بر مصیبت‌های امام حسین علیه‌السلام بلا تشبیه، همچون محصولی دیجیتال است که اصلش همیشه در نزد خودمان می‌ماند حتی اگر بی نهایت بخشیده شود. بدون شک، بخشش آن، ارزش آن را فزونی می‌بخشد. الفاتحه مع الصلوات شاگرد کوچک حضرت استاد آذر
رضا بنی‌اسد مدیر و موسس ویدرس
